Dziś jest 20.04.2024
Dziewczyna, która pływała z delfinami
W środę 11 stycznia 2012 r. uczestnicy Dyskusyjnego Klubu Książki działającego przy MiPBP w Kartuzach rozmawiali o książce „Dziewczyna, która pływała z delfinami” wybitnej meksykańskiej pisarki i dramaturga Sabiny Berman. W spotkaniu uczestniczyło 8 osób.
Główną bohaterką powieści jest Karen, dziewczyna cierpiąca na autyzm. Poznajemy ją jako młodą, zagubioną i dziką istotę, która trafia pod opiekę swojej ciotki Isabelli. Kontakt z Karen jest bardzo trudny- nie potrafi mówić, czytać , funkcjonować w społeczeństwie, nie wie co to radość, miłość czy smutek. Jednak jest na swój sposób inteligentna co przejawia się w jej zdolności do koncentracji, fotograficznej pamięci. Karen nie interesuje, co myślą o niej inni, lecz to co jest ważne. Dobrze czuje się tylko nurkując w głębinach oceanu, doskonale rozumie zwierzęta i potrafi odczytywać ich emocje.
„Dziewczyna, która pływała z delfinami” to wspaniała podróż w głąb ludzkiego umysłu, pokazująca , jak wiele zależy od punktu widzenia i wrażliwości każdego z nas oraz jak mało mamy wpływu na to, co dzieje się w naszym życiu. Jest to piękna i wzruszająca historia walki autystycznej kobiety o swoje miejsce na Ziemi oraz akceptację i szacunek społeczeństwa.
Według Klubowiczek książkę czyta się dobrze, szybko i sprawnie. Stwierdzono jednak, że ostatni rozdział książki jest inny niż konwencja całej powieści i niekoniecznie pasuje do całości. Panie spróbowały również odpowiedzieć na pytanie, czy jest to lektura przydatna dla rodziców dzieci autystycznych. Zdaniem czytelniczek powieść zawiera za mało fachowych danych o autyzmie. Książka nie dla rodziców, ale dla osób z zewnątrz, które mają bardzo znikomą wiedzę na temat tej choroby.
Główną bohaterką powieści jest Karen, dziewczyna cierpiąca na autyzm. Poznajemy ją jako młodą, zagubioną i dziką istotę, która trafia pod opiekę swojej ciotki Isabelli. Kontakt z Karen jest bardzo trudny- nie potrafi mówić, czytać , funkcjonować w społeczeństwie, nie wie co to radość, miłość czy smutek. Jednak jest na swój sposób inteligentna co przejawia się w jej zdolności do koncentracji, fotograficznej pamięci. Karen nie interesuje, co myślą o niej inni, lecz to co jest ważne. Dobrze czuje się tylko nurkując w głębinach oceanu, doskonale rozumie zwierzęta i potrafi odczytywać ich emocje.
„Dziewczyna, która pływała z delfinami” to wspaniała podróż w głąb ludzkiego umysłu, pokazująca , jak wiele zależy od punktu widzenia i wrażliwości każdego z nas oraz jak mało mamy wpływu na to, co dzieje się w naszym życiu. Jest to piękna i wzruszająca historia walki autystycznej kobiety o swoje miejsce na Ziemi oraz akceptację i szacunek społeczeństwa.
Według Klubowiczek książkę czyta się dobrze, szybko i sprawnie. Stwierdzono jednak, że ostatni rozdział książki jest inny niż konwencja całej powieści i niekoniecznie pasuje do całości. Panie spróbowały również odpowiedzieć na pytanie, czy jest to lektura przydatna dla rodziców dzieci autystycznych. Zdaniem czytelniczek powieść zawiera za mało fachowych danych o autyzmie. Książka nie dla rodziców, ale dla osób z zewnątrz, które mają bardzo znikomą wiedzę na temat tej choroby.
